Poniżej informacja zbiorcza dotycząca bieżących działań Polski w związku ze skutkami dla sektora transportu drogowego zmian prawnych dotyczących płacy minimalnej wprowadzonych przez Republikę Federalną Niemiec.
Opis sprawy
Niemiecka ustawa o płacy minimalnej z dnia 11 sierpnia 2014 r. wprowadziła na terytorium Republiki Federalnej Niemiec od dnia 1 stycznia 2015 r. minimalne wynagrodzenie w wysokości 8,50 EUR brutto za godzinę we wszystkich obszarach gospodarki narodowej.
Płace minimalne obowiązują w znacznej większości p.cz. UE, dlatego też początkowo przyjęcie niemieckiej ustawy nie wzbudziło kontrowersji. Zaniepokojenie wywołały dopiero informacje dotyczące bardzo szerokiej interpretacji tego prawa przez Niemcy, w szczególności wymogu stosowania godzinowej stawki minimalnej w przypadku przewoźników mających swoją siedzibę poza RFN, a wykonujących operacje transportowe na terytorium RFN, niezależnie od charakteru tej operacji (kabotaż, transport międzynarodowy do/z RFN, tranzyt rzeczy i osób).
Objęcie branży transportowej zakresem ustawy o płacy minimalnej wiąże się nie tylko z koniecznością zapewnienia płacy minimalnej, ale również z szeregiem obowiązków dla pracodawcy dotyczących m.in. obowiązku uprzedniej notyfikacji oraz przechowywania dokumentacji dotyczącej przebywania i wykonywania pracy na terenie RFN przez pracowników.
Stanowisko polskiego rządu
Polska nie podziela opinii niemieckiej administracji co do zakresu stosowania niemieckiej ustawy o płacy minimalnej.
Polska ma uzasadnione powody, aby uważać, że stosowanie interpretacji opartej na zasadzie terytorialnej nie jest właściwe. Nie każda godzina przepracowana na obszarze RFN powinna podlegać przepisom o płacy minimalnej, a jedynie czas, który wiąże się z wykonywaniem pracy w ramach oddelegowania, zgodnie z dyrektywą 96/71/WE dotyczącą delegowania pracowników w ramach świadczenia usług (wcześniej należy stwierdzić, które prawo jest właściwe zgodnie z rozporządzeniem Rzym I)
Polska uważa, że przewoźnicy transportowi są nieproporcjonalnie bardziej obciążani nowymi wymogami administracyjnymi, niż wskazywałby na to cel niemieckiej ustawy o płacy minimalnej, jakim jest ochrona pracowników.
Polska uważa, że cel niemieckiej ustawy o płacy minimalnej, jakim jest zapewnienie pracownikom godziwego wynagrodzenia za pracę, nie może stać się barierą parataryfową, która ogranicza wolną konkurencję na rynku międzynarodowych przewozów drogowych, chroniąc lokalny rynek. Obowiązki ewidencyjno-kontrolne nałożone przepisami ustawowymi i wykonawczymi do niemieckiej ustawy mogą stanowić barierę dla swobody świadczenia usług.
Polska ma poważne wątpliwości co do zgodności niemieckiej ustawy o płacy minimalnej z prawem UE.
Polskie obawy dotyczą w szczególności przepisów wykonawczych do ustawy, co do których jest podejrzenie, że stanowią nadinterpretację postanowień samej ustawy.
Polska apeluje do strony niemieckiej o nieegzekwowanie stosowania nowych przepisów, w szczególności wobec przewoźników dokonujących przewozów tranzytowych (towarowych i osobowych) przez terytorium RFN, do czasu wyjaśnienia sprawy zgodności przepisów i ich interpretacji z prawem UE.
Rząd polski dokonuje wszelkich starań, aby pilnie wyjaśnić zgodność z prawem UE przepisów nowej niemieckiej ustawy o płacy minimalnej i jej aktów wykonawczych. W tym celu wielokrotnie zwracał się do strony niemieckiej z prośbą o przedstawienie szczegółów dotyczących interpretacji przepisów, konsultował swoje obawy z innymi państwami członkowskimi UE oraz zaalarmował Komisję Europejską o problemie.
W szczególności wskazać należy na następujące działania:
Ponadto, Komisarze V.Bulc i M.Thyssen podniosą problem podczas wizyty w Berlinie w dn. 26-27 stycznia br.
http://ec.europa.eu/atwork/applying-eu-law/complaint_form_pl.htm
http://ec.europa.eu/your-rights/help/business/index_pl.htm
Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie. Zobacz więcej...